onze vriend en broer Cerick poserend voor het bordje "world's best driver" dat hij net van ons heeft gekregen
Fifi, nog in pyjama, aan de eerste koffie, op het terras van ons opgeknapte paleisje
Cerick bekijkt met dochter Bintang en zoon Surya de foto's van vorig jaar
lunchen bij onze goede vriendin Ketut in "Delicat" aan het voetbalveld, we hebben elkaar het een en ander te vertellen
weerziens met Pak Muning in de Puri Lukisan, daar hebben we ook kennis kunnen maken met Nina, de digitale intermediair het afgelopen jaar
we maken met Pak Muning gelijk plannetjes
dus de volgende dag al met hem en Henk en Anna naar Yeh Puluh
waar we hartelijk worden ontvangen
en dan begint gelijk wat de gehele trip de rode draad zal zijn, we komen van het één op het ander, hier geeft de stokoude "mangku" gegevens door van een tempeltje vlakbij, maar wel moeilijk te bereiken via de andere kant
maar eerst vandaag nog naar Tegallingah, één van de weinige plekken waar uitgehouwen candi's te zien zijn, die we nog niet hebben gehad
vaste prik is bezoek aan de familie Lempad in het Lempad House, hier poseren Gusti Gerti, zoon van de beroemde Lempad en zijn vrouw voor het beeld van de rattenvanger van Hamelen, die zijn beroemde vader heeft gemaakt
met Henk en Anna gaan we naar de showroom van de Hardy's, het is niet allen een showroom voor hun zilver, maar blijkt een hele nederzetting in alleen maar bamboe te zijn
omdat we toch in de buurt zijn, ook maar weer eens geprobeerd de hoogste banyan van Bali in Bonkasa te vinden, het lukt Cerick inderdaad
en deze banyan in Campuan is behoorlijk gesnoeid, een jongeman voert de laatste halsbrekende toeren uit hoog in boom
en Fifi volgt het veilig beneden met aandacht, net als vele Baliërs, die in de tempel voorbereidingen aan het doen zijn voor een ceremonie ......1e Bali verslag 2010
Hallo lieve mensen.
Hier ons eerste bericht vanuit de tropen. En warm is het. Het is officieel de regenperiode, maar tot op vandaag nog geen druppel gezien.
Allereerst een vreugdevolle mededeling. Voor hen die het nog niet wisten: wij worden opa en oma. Goed hè? Want de oudste dochter van Hans is in verwachting. En uiteraard hopen en wensen wij dat alles wat dat betreft goed mag gaan. En nemen dat dus mee op deze trip. Dat de magische goden hier ook een beetje mogen meehelpen. Aan ons zal het niet liggen.
De reis was volgens het boekje. Alleen zoals altijd, vermoeiend. Op het stukje (nou ja stukje, een ritje van zo´n vijf uurtjes) tussen Hongkong en Bali hadden we het aangename gezelschap van een bus luidruchtige, smakkende en fluimende Chinezen. Er waren erbij die (heus waar) met een jas met bontkraag en muts zijn in- en uitgestapt. Even vroegen wij ons af of we wel echt naar Bali gingen.
Het weerzien met onze geliefde chauffeur en `brother´ was ontroerend. Traantjes.
Hij gaat ons weer zoals altijd rondrijden en van advies dienen.
Ons oude hutje is er niet echt meer. Verbouwd tot een Balisch paleisje. Met als gevolg een verhoogde prijs. Daar moest nog wel even flink over onderhandeld worden.
Ook werden begroet door onze Maastrichtse vrienden Etienne en Marian. Zij waren hier ook twee jaar geleden. En waren nu een dag voor ons gearriveerd. Tezamen met hun vrienden Juni en Irene. Het laatste stel zijn ook onze naaste buren. Rustige mensen. Die vier zullen ook hun eigen gang gaan.
De afgelopen dagen hebben we hard nodig gehad om te acclimatiseren. Fifi heeft intussen het gevoel dat ze al vier weken hier is.
Meneer Muning van het museum hebben we uiteraard ook al ontmoet en we hebben zelfs al een tripje met hem gedaan. Op donderdag jl. Naar grotten ergens diep beneden in een ravijn. Eigenlijk was die tocht uiteindelijk te zwaar. Maar niemand die hier kon zeggen hoeveel trappen het waren. Te veel dus.
Maar ja, die donderdag was Muning´s vrije dag. Dus het was gelijk profiteren.
Onze goede vriend Henk, met wie we vorig jaar zo leuk een dag of tien hebben opgetrokken, was hier ook al. Met zijn vrouw Anna deze keer. Met hen de afgelopen dagen een paar leuke dingetjes gedaan.
Het is nu zondag en we doen het vandaag heel rustig aan. Vanmorgen even bij de tempel geweest, aan de rivier, die we altijd doen. Even een beetje mediteren. Niet zover van het hotel van Henk en Anna die we dan ook nog even tegenkwamen, terwijl we gisteren al afscheid hadden genomen met een dubbele Marguerita. Zij lenen vandaag onze Cerick om hen naar het vliegveld te brengen. Het was heel leuk met hen. Een goed begin.
Morgen gaan we naar Duco, de schrijver.
Leuk nieuws is dat we een afspraak hebben kunnen maken met de Australische meneer, die hier al heel lang woont. In de loop van dit jaar is er met hem e mail contact gaan ontstaan.
Een apart figuur, we zijn heel benieuwd. We gaan met hem lunchen.
Dus … alles loopt hartstikke goed.
En hopelijk ook bij jullie.
Deze trip zullen de verslagjes vergezeld gaan van wat foto´s. We hopen dat dat lukt.
Lieve groetjes,
Hans en Fifi.
Geen opmerkingen:
Een reactie plaatsen